Gerben rent 739 kilometer op WK: ‘Het voelde als zes dagen vakantie’

Gerben Oevermans (34) ziet er de lol wel van in. Als hij in zijn woonkamer opstaat voor een kopje koffie, schuifelt hij als een soort pinguïn naar de keuken. Afgelopen nacht heeft hij liggen ‘ijlen’ in zijn slaap, lacht zijn vrouw. “Gerben zei: 'Schat, we moeten gaan. Maar zonder korte broek en schoenen kan ik niet naar buiten'.”

Het zijn souvenirs van zes dagen en nachten hardlopen op het allerhoogste niveau. Op een camping bij het Hongaarse Balatonmeer volbracht Oevermans 822 rondjes van bijna een kilometer. Hij verbeterde het oude Nederlands record met 34 kilometer. Omgerekend liep hij bijna drie marathons per 24 uur en dat zes dagen achter elkaar.

“Ik ben nu wat gaar en stijf, maar dat komt wel goed”, zegt de ultraloper twee dagen na zijn finish. Hij gaat vanmiddag naar de masseur.

Oevermans is dik tevreden over zijn prestatie op het WK. Hij finishte als achtste man van de wereld. Op de camping renden 111 hardlopers uit 27 landen in 6 dagen zoveel mogelijk rondjes van 898 meter. Af en toe doet hij een hazenslaapje van tien minuten. In zes nachten slaapt Oevermans in totaal hoogstens 10 uur.

“We gingen over een slingerend pad op een camping. Langs vakantiebungalows op een inmiddels bijna lege camping. Er zat één hellinkje in het rondje”, zegt Oevermans. “Dat werd na een paar dagen steeds hoger voor mijn gevoel.”

De eerste uitdaging voor de Alblasserdammer is er al zes uur na de start. Het is meer dan 30 graden die dag. “Ik kreeg last van mijn maag en moest zelfs overgeven. Na een pauze stapte ik naar buiten en was ineens echt misselijk. De organisatie zei: we hebben iets voor je, dat moet je drinken, want dat helpt. Dat bleek lokaal bier te zijn.”

Oevermans twijfelt, maar besluit het advies toch op te volgen. “Elke ronde nam ik een slok. Het hielp. Met dat bier trok de misselijkheid weg en ging het steeds beter met me. Het was overigens wel alcoholvrij bier. Als er alcohol in had gezeten, was ik nu nog dronken geweest."

Gerben Oevermans belandt onderweg eigenlijk geen moment in de spreekwoordelijke ‘hardlopers-hel’, zegt hij. Dat is het gevreesde moment dat je alle moed verliest en er bij iedere stap een nare stem zegt: 'stop maar, het gaat niet meer'.

Dat zijn geest op de Hongaarse camping sterker is dan die stem, komt door zijn voorbereiding. Maandenlang loopt hij precies hetzelfde rondje van een kilometer door zijn woonplaats Alblasserdam. Dat doet hij letterlijk duizenden keren en zo bevecht hij de verveling en uitzichtloosheid. Mentaal wordt hij steeds sterker.

Als hij halverwege niet goed op gang komt en even moedeloos is, vecht hij zich uit die situatie. Het geestdodende voorwerk in Alblasserdam betaalt zich uit. “Ik moet zeggen dat ik het eigenlijk de hele tijd wel leuk vond. Het voelde als zes dagen vakantie.”

Dan is er ook nog de wekker waar Oevermans doorheen slaapt. “Toen ik het Nederlands record in handen had, mocht ik van mezelf in de laatste nacht een half uur gaan liggen. Het was een uur of drie en ik had een wekker gezet. Zelfs twee wekkers. Toch ben ik er doorheen geslapen. Dat is me thuis nog nooit gebeurd”, lacht Gerben Oevermans een beetje wrang.

“Ik baal er wel van. Zonder het doorslapen had ik de 750 kilometer zeker gehaald. Maar ik moest er toch ook wel om lachen. Ik ben naar buiten gestapt en verder gerend”, zegt hij over dat moment.

Dan is er ook nog zijn knie die iets over de helft pijn gaat doen. Het is de enige serieuze nacht die hij maakt in zijn bungalow, zes uur slaap. Het medisch team van de Belgische wereldrecordhouder Matthieu Bonne tapet de knie in en geeft hem oefeningen.

Na de rust en met wat pijnstillers kan Oevermans verder. "Ik was even wanhopig. Ik dacht: zo meteen heb ik nog niet eens 600 kilometer gelopen."

Oevermans volbracht eerder eindeloze tochten. Zo rent hij het hele Pieterpad van 500 kilometer. Door het slaapgebrek gaat hij onderweg hallucineren. "Bomen werden toen mensen. Dat heb ik nu niet gehad."

Het is al met al goed gegaan en de prestatie is formidabel, maar als buitenstaander zou je denken: zo'n beproeving, dit nooit meer.

“Het is bij ultralopers eigenlijk altijd hetzelfde”, weet Oevermans. “'Dit nooit meer', denk je de eerste paar paar uur na de finish. Maar dat verandert. Dan wil je toch nog een keer proberen, maar dan iets verder. Ik ga dit zeker nog een keer doen. En dan loop ik ook weer eerst mijn rondjes door de buurt.”

Kijk hieronder de reportage waar RTV Dordrecht sprak met Gerben over zijn prestaties: