Deze muzikale grootheid zwierf rond, belandde in Dordrecht en werd gelukkig

Voor de Blokker zit een oudere man in een scootmobiel. Hij speelt gitaar en zingt. Het is marktdag in Dordrecht, zo rond 2010. Mensen zetten hun boodschappen neer en luisteren naar de blues die hij speelt. Ik ook. Iedereen voelt: wat hier gebeurt is bijzonder. Dit is iets totaal anders.

Wat wij Dordtenaren op dat moment niet weten is dat we luisteren naar een muzikale grootheid. Voor de huishoudwinkel zit een man die op het podium stond met de grootsten van de blueswereld. Zijn gitaarspel is doorleefd. Zijn stem intens en doordrenkt van een zwaar leven. Net wanneer Dordrecht en de rest van Nederland doorkrijgt dat er op het Statenplein regelmatig een wereldberoemde muzikant speelt, slaat het noodlot toe. Op 26 oktober 2015 wordt David Roland Rodriguez dood gevonden in bed in zijn woning aan de Krispijnseweg.

"In 2002 ging er een gerucht rond dat er een Texaanse grootheid in Dordrecht zou zijn gestrand. Hij zou een optreden geven in Café Arina", zegt gitarist Dusty Ciggaar van The Rhythm Chiefs. "We waren een jaar of 11 en mochten 's avonds het café niet in. Maar mijn vader, zelf ook muzikant, heeft ons erin gesneakt. Vanaf dat moment waren we fan van David."

Een paar maanden later wordt het nog mooier voor de scholieren. Het is Koninginnedag en de piepjonge leden van The Rhythm Chiefs spelen op straat.

"David kwam langsrijden in zijn scootmobiel", zegt Ciggaar. "Hij stopte en luisterde een paar nummers. Toen pakte hij zijn accordeon en speelde de rest van de set mee. Het was een van onze eerste optredens. Dat hij meedeed was fantastisch. Het was meteen raak."

Van het optreden in de Vriesestraat zijn beelden bewaard gebleven. We zien jonge tieners met geconcentreerde gezichten drummen en aan hun gitaar plukken. Een zichtbaar vrolijke man met een accordeon speelt lekker mee, zoekt contact met het publiek en maakt grapjes. Het blijkt het begin van een lange muzikale reis.

Begin 2015 duiken Rodriguez en The Rhythm Chiefs - twintigers inmiddels - de studio in. De zanger zal het eindresultaat zelf helaas nooit horen. Deze zondag was na lang wachten dan eindelijk het moment gekomen om het album 'Rise And Shine' de wereld in te sturen.

"Hij was een goede vriend van ons, het heeft een tijd geduurd om zijn overlijden een plek te geven", zegt Dusty Ciggaar over de muziek die jaren op de plank lag. "Maar we wisten: die plaat moet er ooit komen." Bassist Danny van 't Hoff: "Door de jaren is de plaat alleen maar gaan groeien. We hebben veel toegevoegd om het nog groter te maken. Dat had hij te gek gevonden."

In een uitverkochte Kunstkerk werden zondag de nummers van Rise And Shine gespeeld. Gevestigde namen als Tim Knol en Ian Siegal namen de zang van Rodriguez voor hun rekening. "Nika Pantovic is een ongelooflijke jonge zanger. Hij is diehard fan van David", zegt Van 't Hoff trots.

De Dordtse Linda Wouters publiceert na de dood van de Texaanse muzikant de biografie ‘Talent op drift’. Ze is goed bevriend met Rodriguez en schrijft samen met de muzikant zijn levensverhaal.

In haar boek vertelt Linda hoe Rodriguez een leven vol wendingen, talent en zelfdestructie leidt. Als hij twee jaar oud is, wordt hij ziek na een bezoek aan een stervend familielid. Hij heeft polio en raakt deels verlamd. Hij moet op krukken lopen. Zijn ziekte zal hem een leven lang parten spelen, zowel lichamelijk als mentaal.

Omdat buiten spelen lastig is, geven zijn ouders hem een gitaar. Dat is liefde op het eerste gezicht. Op zijn 14e gaat David Rodriguez spelen in een band.

Rodriguez blijkt ook een getalenteerd rechtenstudent. Hij wordt advocaat bij een grote firma. Later begint hij een eigen praktijk. Met zijn Mexicaanse roots verdedigt hij migranten en ook muzikanten. Dat gaat financieel met vallen en opstaan. Eigenlijk voelt Rodriguez zich vooral een artiest.

Als man met politieke ambities wordt Rodriguez in 1990 bijna namens Texas verkozen in het Huis van Afgevaardigden. Na de verkiezingsnederlaag richt Rodriguez zich volledig op de muziek. Hij wordt drie keer de beste singer-songwriter van Texas en speelt met grootheden in de blues als Stevie Ray Vaughan en Lyle Lovett.

Maar financieel gaat het mis. Rodriguez raakt in de schulden en krijgt de Amerikaanse belastingdienst achter zich aan. Het zou gaan om een schuld van twee ton. Wouters: “Hij was doodsbang om in de Amerikaanse gevangenis te belanden. Hij wist dat dat met zijn gezondheid zijn einde zou betekenen.” Rodriguez ontvlucht Amerika.

Als muzikant zwerft Rodriguez door Europa. In 1994 belandt hij in Nederland. “In Amsterdam ging het bergafwaarts”, vertelt Linda Wouters een jaar geleden in radioprogramma De Witt. “Hij dronk veel en gebruikte. Tijdens een bezoek aan het festival Oerol wordt hij wakker na een roes. Hij mist de veerboot. Zijn vrienden hebben hem achtergelaten en hij besluit op Terschelling te blijven."

“Op Terschelling komt hij een Dordtenaar tegen”, zegt Wouters. “Die vertelt hem over een ander eiland met rivieren, Dordrecht. Dat spreekt David aan."

Rodriguez is op dat moment platzak en neemt met zijn laatste centen alsnog de veerpont. Op het vasteland belt hij zijn bank. Die vertelt dat er 80.000 euro op zijn rekening is gestort. Dat is omdat zijn bekendste nummer soundtrack is in een film. In Dordrecht huurt hij een appartement boven Café De Vrijheid. Drank en zijn gokverslaving blijven een probleem.

"In zijn woning aan de Krispijnseweg vond hij eindelijk rust", zegt Linda Wouters. Dat was een veilige haven voor hem. Dat kwam ook, omdat hij na veel heel pogingen uiteindelijk Nederlands staatsburger werd. Hij voelde: nu gaat Nederland voor me zorgen. Hij kreeg een baan als juridisch medewerker bij de gemeente Rotterdam. Daar was hij trots op."

En zo verschijnt Rodriguez met regelmaat op marktdagen voor de Blokker. Soms draagt hij klompen en speelt hij 'Tulpen uit Amsterdam'. Tot hij op 63-jarige leeftijd overlijdt.

"Toen we aan het opnemen waren, kwam er ineens iemand filmen", zegt gitarist Dusty Ciggaar. "Wij hadden zoiets van: is dat nou nodig?" Bassist Van 't Hoff: "Ik denk dat hij aanvoelde dat het einde van zijn leven naderde. Hij zei tegen me: doe morgen je haar goed. Dan word je gefilmd."

De gemaakte beelden waren zondagavond te zien in filmhuis De Witt. Daarna trok het gezelschap naar de overkant van de straat voor het concert. Ciggaar: "Ik weet zeker dat David er een beetje bij was. Het voelde het afgelopen jaar alsof hij erbij was. En zondag zeker."

Het complete concert dat deze zondag werd gespeeld in de Kunstkerk wordt binnenkort ook integraal uitgezonden op TV Dordrecht. Houdt voor het exacte uitzendmoment onze website in de gaten.