Het is stil op straat, als deze week vijf jaar geleden onder andere horeca, scholen en kinderopvangcentra de deuren sluiten. Corona is van een virus ver weg in Azië in sneltreinvaart een ziekte geworden die de samenleving stillegt. De vrees in die eerste weken is dat vitale onderdelen in de maatschappij vastlopen, zoals politie en brandweer, als mensen massaal tegelijkertijd ziek worden. Er is dan nog niet veel bekend over het verloop van COVID-19.
In korte tijd worden veel mensen met coronaklachten opgenomen in het ziekenhuis. Voor wie met corona vervolgens op een intensive care (IC) belandt, begint een onzekere periode. “Tijdens elke golf leerden we weer nieuwe dingen over het virus”, blikt verpleegkundige van het Albert Schweitzer ziekenhuis Gert van Oers terug op die eerste weken van de pandemie.
Alle hens aan dek
“Het was een crisissituatie, zo heb ik dat zeker ervaren. Er werd veel beroep op je gedaan om diensten te draaien, maar daartegenover stond dat ik veel rustmomenten thuis had. Er was verder ook niet zoveel te doen: het was werken en thuiszitten.”
Zo stil als het op straat is, zo druk is het binnen de ziekenhuismuren. De IC- en longafdelingen raken al snel overvol met coronapatiënten en helikopters worden ingezet om patiënten te verdelen over ziekenhuizen in de rest van het land. “Ik vond het ontzettend spannend”, blikt verpleegkundige Jolanda Boon terug. “Je hoort de verhalen uit de rest van de wereld en dan komt het ineens erg dichtbij.”
Intens
Boon werkt vanaf het begin van de pandemie onafgebroken op de speciale corona-afdeling van het Albert Schweitzer ziekenhuis die wordt ingericht. “Het is 2,5 jaar mijn vaste afdeling geweest. Het was vooral de vraag in die beginperiode: wat gebeurt er met de zieken en wat gebeurt er met mij? Heel intens. Want er kwamen veel mensen te overlijden, zonder dat daar familie bij kon zijn.”
In de eerste weken overlijden in de regio’s van de GGD’s Rotterdam-Rijnmond en Zuid-Holland Zuid zeker zo’n 595 mensen aan de gevolgen van corona. De pandemie heeft tot en met september 2023 aan meer dan 50-duizend mensen het leven gekost, blijkt uit cijfers van het RIVM. “Het is een situatie die ik niet snel ooit weer zal meemaken”, denkt Gert van Oers.
“Maar aan de andere kant: het is wel ons werk. En dat gaat nu ook gewoon door”, vervolgt Van Oers nuchter. “Het heeft met mij persoonlijk wel wat gedaan”, vult Jolanda Boon aan. “Ik ben altijd al een betrokken zorgverlener geweest, maar deze pandemie heeft me wel doen inzien dat het leven in één keer anders kan lopen dan gepland. Ik leef nu veel bewuster en ook in hoe ik de patiënten op zo’n intens moment kan benaderen in hun leven hier, als ze in ons ziekenhuis liggen.”
Bekijk ook onze reportage vanuit het Albert Schweitzer ziekenhuis via ons YouTube-kanaal.
