Van leerlingentekort tot wachtlijst: deze Dordtse basisschool fietsen ze tegenwoordig niet meer voorbij

Het was hét moment van het afgelopen schooljaar, zegt directeur Sandra Nederlof (36). De onderwijsinspectie sprak het verlossende woord. “Echt, wat er toen allemaal los kwam. Het was één en al ontlading. Mensen huilden, gilden en klapten. Het kwam van diep. We waren trotser dan trots.”

Dat was in maart van dit jaar. De twee vestigingen van De Regenboog werden beoordeeld met de status ‘goed’. Daarmee bevindt Integraal Kind Centrum (IKC) De Regenboog zich in een select gezelschap. Drie andere scholen in Dordrecht hebben die status. Dat zijn twee scholen uit de ‘rijkere’ milieus en een basisschool voor speciaal onderwijs. De leerlingen van De Regenboog komen veelal uit de traditionele volkswijken.

De Inspectie waardeerde het warme en veilige schoolklimaat, waardoor de school een fijne plek is voor de kinderen, zo schrijven de onderzoekers. Daarnaast vinden ze onder meer dat er goede lessen worden gegeven en dat de aansluiting op het middelbaar onderwijs goed is.

“Wat is het dubbele van vier”, vraagt juffrouw Anne-Marie Both aan Tim uit groep-3. “Twee? Nee, dat is de helft.” Het jongetje mag een doosje chocolaatjes pakken om de rekensom uit te proberen. “Zonder er eentje te pikken hè”, lacht de juf en de klas lacht vrolijk mee. Op de Regenboog wordt alle creativiteit ingezet om de leerlingen taaie stof te leren.

“Dan wil ik nu weer een goede luisterhouding”, zegt de lerares als ze verder gaat en het doosje uit de koelkast is gearriveerd. Met een mesje snijdt Tim vervolgens een chocolaatje door de helft. Hier wordt een speels begin gemaakt met het fenomeen delen. Even later mag er wel worden gesnoept.

“Het is een stukje erkenning”, zegt directeur Nederlof over de nieuwe status. “Veel mensen fietsten onze school voorbij. We hadden niet de naam van de scholen in het centrum. We hadden een stempel: relatief veel leerlingen die met een achterstand beginnen, bijvoorbeeld door een lastige situatie thuis. Het imago was: daar ga je niet naartoe. Dat verandert nu.”

Sinds het stempel ‘goed’ van de onderwijsinspectie is er inderdaad wat veranderd, maar ook weer niet. “We wisten wel dat we goed onderwijs gaven. Maar nu weet de rest het ook. Na de eerste weken wisten we gewoon niet goed wat ons overkwam. Zoveel nieuwe leerlingen.”

Ze krijgt steeds meer aanmeldingen van ‘bakfiets-ouders’ uit de mooie naastgelegen wijk Stadswerven. Dat is precies wat ze hoopte, vertelde ze in 2022 aan Rijnmond toen deze ouders de Regenboog nog massaal voorbij fietsten, op weg naar een school in het centrum. “Die ouders vinden het nu vaak een mooie mix aan kinderen.”

Dat het een bijzondere mix is, hoor je ook wel als juffrouw Anne-Marie een rondje vakantiebestemmingen doet onder haar 6- en 7-jarigen. Achtereenvolgens passeren Frankrijk, Portugal, Turkije, een bungalowpark in Nederland, Syrië, Marokko, thuis blijven, Spanje, Polen en Duitsland.

Directeur Nederlof is er trots op dat alle leerlingen uit groep-8 niveau 1f hebben gehaald, 'fundamenteel geletterd en gecijferd'. Ze zijn taal- en rekenkundig helemaal klaar om naar de middelbare school gaan. Dat is in haar tijd op de Regenboog voor het eerst.

Het splinternieuwe schoolgebouw heeft geholpen in de opmars, zegt Nederlof. De school in het voormalige Regiokantoor op de Noordendijk ruikt en oogt fris. Er zijn aan elkaar geschakelde klaslokalen waarbij de groepen 3, 4 5 en 6,7 en 8 voor een deel samen hun lessen krijgen.

Toch zijn er ook nog kinderziektes. De klimaatbeheersing werkt nog niet goed en het is soms tropisch in de lokalen. Er wordt hard gewerkt aan een oplossing. Toen het vorige week echt niet meer ging, kregen de leerlingen een dag vrij. Maar de belangrijkste sleutel tot het succes ligt toch ergens anders.

“We zijn voortdurend met elkaar in gesprek over hoe het beter kan”, zegt de directeur. “We houden elkaar scherp en praten over ons vak. Neem laatst toen een docente zwangerschapsverlof had. Met haar vervanger van een uitzendbureau liep het niet goed. Toen nam de adjunct-directeur het over. Alles voor de kwaliteit van ons onderwijs. We doen niet iets omdat het leuk is. Alleen als het bewezen effectief is.”

Verder werken de kleuters tegenwoordig in kleinere groepjes. Daarmee ligt het rendement hoger. “We willen echt het beste halen uit het kind. En uit het team.” Dat is inmiddels bekend in Dordrecht. Voor meerdere groepen geldt er nu wachtlijst. Bij haar aanstelling kreeg de directeur in 2019 mee dat er minstens zestig leerlingen bij moesten. “Dat is gelukt, al heeft het wel een paar jaar geduurd.”

In de klas van juffrouw Leonie is een stoplicht te zien dat van rood naar oranje springt. “Nu mag je fluisteren, terwijl je je cijfertekening kleurt. Zo gaan we tien minuten Donald Duck lezen en dan boterhammen eten en buiten spelen.” Telkens tikt het klokje mee. Het is rustig in de klassen aan de Noordendijk. Er hangt een sfeer van serieus werken en concentratie.

Ook een interessante: de smileys waarmee kinderen hun gemoedstoestand aangeven als ze ‘s ochtends binnenkomen. In de klas van Anne-Marie is dat een score van zeventien maal blij en twee keer boos. “Een meisje had hoofdpijn en er was nog wat, ik weet het even niet meer”, zegt ze. Hetzelfde ritueel speelt zich nog een keer af aan het einde van de dag. Dan voorspeelt ze een iets slechtere score. “Het zijn warme dagen, de kinderen zijn moe en verlangen naar de vakantie.”

Als Sandra Nederlof nog eens terugblikt op het schooljaar, denkt ze aan de leerling die na maanden thuiszitten op de Regenboog kwam. “Hij is met een paar uurtjes per dag begonnen in groep 6. Hij was onzeker door negatieve schoolervaringen elders en dyslexie. Als je hem nu ziet.. hij is gaan bloeien.” Ook schoten meerdere adviezen na de eindtoets omhoog van bijvoorbeeld mavo naar havo. Ze is er trots op. “Daar is zwaar op ingezet door de leraren.”

Nederlof heeft nog een anekdote. “Gisteren werd ik gebeld door een moeder die net een huis had gekocht. Haar makelaar had gezegd: deze school moet je hebben. Sommige ouders komen zelfs uit het centrum naar ons. Waar we nu zijn, dat is altijd mijn stipje op de horizon geweest. Ik ben de ouders dankbaar dat ze hun kind hierheen brengen.”

Dit artikel is eerder verschenen bij onze mediapartner Rijnmond.