"Ik had echt het idee dat ik hier móést zijn. Ik móést dit doen en wil mijn steentje bijdragen", vertelt Kayser. "Ongeacht de eventuele gevaren. Zolang je alert blijft en je gezonde verstand gebruikt, dan denk ik dat je ver kunt komen. Ook op de IC-afdeling."
Vis in het water
Ook Corrie Reesink springt bij op de IC. Toen ze de beelden uit Italië en China zag, wist ze dat ze haar hulp ook op de Dordtse IC-afdeling goed konden gebruiken. "Als je vroeger IC-verpleegkundige bent geweest en je weet dat het heel druk gaat worden, dan wil je gewoon graag helpen", vertelt Corrie. "Je wil je oud-collega's ontlasten."
In het dagelijks leven rijden Corrie en Jan op de ambulance. Maar ze voelen zich meteen weer thuis op de IC-afdeling. "Dit vak is op mijn lijf geschreven. Ik heb twintig jaar op de IC mogen werken, daarna heb ik de overstap naar de ambulance gemaakt. Met veel plezier", blikt Jan terug. "Maar voor mij was dit een gouden kans om op het oude nest terug te keren. Ik voel me hier als een vis in het water."
Dankbaar
Carola Schol uit Alblasserdam is één van de vaste verpleegkundigen in het Albert Schweitzer. Ze vindt het geweldig dat Kayser in het ziekenhuis aan het werk is. "Hij geeft een boost en brengt veel ervaring met zich mee", zegt ze.
Omdat de Intensive-care afdeling in Dordrecht nog steeds vijf extra bedden heeft, staan er vacatures open voor herintreders. "We hebben nog steeds extra handen nodig", legt Schol uit. "We weten niet of er nog een piek komt. En daar moeten we natuurlijk wel op voorbereid zijn."
(Dit is een artikel van RTV Rijnmond)
&t=9s